Sent Wierda (39, Apeldoorn) gelooft met hart en ziel in lokale politiek. Om de samenleving sterker te maken moet je er zelf iets van maken, vindt hij. De basis voor de Provinciale Staten valt en staat bij een sterke band met de gemeenten. Want daar gebeurt het. Dat geluid draagt Sent ook uit als beleidsmedewerker in de Eerste Kamer. Hij ondersteunt de senator. Vanuit de Onafhankelijke Statenfractie komt hij daar op voor de belangen van de lokale partijen. “Wij moeten de politiek toegankelijker maken, want het doet er echt toe.”

Wat betekent de politiek voor jou?
Het politieke spel is een soort verslaving. Vergelijk het met een boeiende televisieserie. Ik wil het volgen en meedoen, met als doel om de samenleving beter te maken. Het komt dichterbij dan ‘Goede tijden, slechte tijden’ of ‘Wie is de mol?’. Ik volg het, doe mee, en wil dan het maximale eruit te halen. Zo lever je een bijdrage aan iets moois.

Hoe zie jij de taken van de provincie Gelderland?
Natuurlijk weet ik wat de kerntaken zijn, maar verschuif graag de werkwijze bij wat de provincie zou moeten doen. Voor mij zijn de gemeenten de belangrijkste bestuurslaag: dicht bij de inwoners. Zoals het nu is kijkt de provincie overkoepelend naar de ruimtelijke ordening, vervoer en hoe alles met elkaar samenhangt. Het is een toezichthouder voor andere overheden in het gebied. Hoe ik het zou willen is dat de provincie meer een platform wordt. In dat platform zorg je ervoor dat alle lokale belangen goed terecht komen. Dat betekent dat de provincie zich dienstbaar op moet stellen naar inwoners. Daar is grotere zeggenschap en zelfbeschikking voor nodig. Als provincie moet je ook gewoon ‘Nee!’ kunnen zeggen tegen een landelijke regeling of beleid.

Wat moet de provincie doen om haar inwoners te bereiken?
Het goede voorbeeld ligt al in de gemeente: vaak draait alles al om het luisteren naar de belangen van de inwoners. Door de afstand laat de provincie nog kansen liggen. De platform-gedachte kan dat overbruggen. Als provincie kunnen wij ook nu al minder onderdanig zijn aan het Rijksbeleid. Een eigen koers uitstippelen hoeft echt geen revolutie te zijn. Dat begint met het kiezen van een democratische vertegenwoordiging van de inwoners. Van daaruit stuurt de provincie, los van politieke kleuren, een echte afvaardiging naar de Staten Generaal. Eigenlijk is dat precies wat we ook al doen met de getrapte verkiezingen voor de Eerste Kamer. Nu nog uitvoeren!

Hoe staat Gelderland er financieel voor?

Gelderland stond er goed voor met de miljarden uit de verkoop van NUON-aandelen. Wat we nu hebben is een spaarrekening waar we van af moeten blijven. Daarvan vallen het rendement en de rente tegen. Jaarlijks blijft er daardoor nog maar een budget over van rond de half miljard euro. Dit komt nagenoeg volledig vanuit het Rijk: wie betaalt, die bepaalt. Er blijft dus weinig slagkracht voor de provincie over.

Waarvoor maak je je als Statenlid sterk?  

De samenwerking binnen de regio vind ik heel belangrijk. Lokale partijen van gemeente tot gemeente hebben vaak niet de mankracht en scherpte om óók over de eigen grenzen heen te kijken. Vanuit de Provinciale Staten ga ik me inzetten voor regionale moties. Zo pluk je de vruchten van een lokale partijlijn, zonder dat je afbreuk doet aan het eigen karakter van lokale partijen. Alle lokale partijen hebben zo’n vorm van samenwerking nodig. Zo doe je recht aan gemeentelijke stemmen. In Gelderland stemt 36,4% van alle kiezers op een lokale partij. Daarmee moet je je weten te onderscheiden in de regio’s en provincie. Ik zeg daarom: “stem lokaal, ook provinciaal”.

Welke onderwerpen uit  jouw regio neem je mee naar de provincie?

De Veluwe, waar ik woon, is één groot natuurgebied met toerisme, daarin verschillen we enigszins van andere regio’s in Gelderland. Dat plaatst ons voor de uitdaging om ruimte te vinden voor de wolf, de vliegendief of andere kwetsbare soorten, terwijl de duurzame energieproductie, logistiek en wonen ook schreeuwen om ruimte. Het is dan zaak om de kostbare balans te vinden tussen natuur en landbouw. Vanuit de grote economische belangen wordt hier niet altijd even netjes en eerlijk over gesproken. Als provincie moet je goed opletten en soms terughoudend zijn met veranderingen. We moeten stoppen met overal meer stad van te maken en zo alles vol te gooien. In plaats daarvan kun je beter investeren in de dorpen, ruimte en rust. We mogen best kritisch zijn tegenover een grote instroom van nieuwe inwoners vanuit bijvoorbeeld de Randstad. Er is veel Gelderland te koesteren. Dus balans moeten we afdwingen!